Η ΣΧΕΣΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΗ ΜΟΥΣΙΚΗ

Δεν θα έλεγα πως έχω καλή σχέση με τη μουσική.
Ναι!
Προσωπικά,.....δεν τραγουδώ.
Είμαι φάλτσος ακόμα και στο ...βήχα μου!
Ποτέ δεν αισθάνθηκα την ανάγκη εκτός ...περίστασης (γλέντι, πάρτυ, αισθηματική φόρτηση, αισθησιασμός κλπ. ) ...να ακούσω μουσική.
Ποτέ δεν αγόρασα δίσκους ούτε είχα συσκευή αναπαραγωγής ήχου (κασετόφωνο, cd play, πικάπ, γραμμόφωνο ή τσουμποξ) ...για να με συντροφεύει στο σπίτι τις ώρες ανάπαυσης ή στη δουλειά για να περνάει η ώρα.

Ωστόσο άκουγα χωρίς να δυνανασχετώ κάποια τραγούδια της εποχής μου όταν τύχαινε να βρεθώ σε χώρους που αναγκαστικά δεν μπορούσα να αποφύφω την ακρόαση: καφετέριες, αίθουσες αναμονής, πολιτικές συγκεντρώσεις, εκδρομικά λεωφορεία, γιορτές κλπ.

Ναι, τα παλιά τραγούδια και να μην ήταν αριστουργήματα ακούγονταν ευχάριστα ή τουλάχιστον δεν ενοχλούσαν το αυτί.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει.
Η μουσική (εξακολουθούν να την ονομάζουν έτσι) ...είναι ενοχλητική.
Βασανιστική, θα έλεγα!

Μονότονος ρυθμός , ήχος εκνευριστικός και στίχοι κακόγουστοιι έως ανύπαρκτοι.

Υπάρχει όμως το αντιστάθμισμα: Η σκηνική παρουσία.

Σκηνική παρουσία σημαίνει πολλά πράγματα!

Χορός, γυμνό και παράξενη εμφάνιση. Παράσταση, δηλαδή σόου!

Σήμερα τα πάντα είναι σόου και επικοινωνία.
Δεν φτάνει να είσαι μουσικός , πρέπει να είσαι επικοινωνιακός!
Κι αν δεν το ᾽χεις ....πας απαρατήρητος κι ασήμαντος στο φιλοθεάμον (όχι φιλόμουσο) κοινό!

Μετά από αυτά που σας είπα, ελπίζω να καταλάβατε τι τρέχει με μένα και τη μουσική.
Δεν χρειάζεται να πω πως πολλούς από αυτούς που εσείς λατρεύετε έγώ δεν θα τους έπαιρνα ούτε για να διώχνουν τις κάργιες από το αμπέλι μου!

Εσείς , όμως, καλά κάνετε και τους λατρεύετε!
Πρέπει να είστε <<ΙΝ>>!!!!
Δεν είναι εύκολο να πείτε: ο βασιλιάς είναι γυμνός!

Όχι! Μην το κάμετε! Θα σας διαγράψουν!

Μην ...βλέπετε εμένα! Εγώ είμαι από άλλο ανέκδοτο!
Φταίει που όταν ήμουν μικρός άκουγα Βαμβακάρη κι αργότερα Καζαντζίδη, Χιώτη, Μπιθικότση ..κι άλλους ωραίους της εποχής!
Το σπίτι μου ήταν σε μια πλαγιά του χωριού απέναντι από την πλατεία με τα ...καφενεία!
Τις Κυριακές και τις χρονιάρες μέρες , αλλά και τις καθημερινές, τα βράδια, οι καταστηματάρχες ...έβαζαν στο πικαπ πλάκες όλων αυτών των σπουδαίων τραγουδιστών ...κι εγώ άκουγα! Άκουγα με ευχαρίστηση θα έλεγα! Με μεγάλη ευχαρίστηση , νομίζω!

Και τι περίεργο!

Για πολλά από αυτά τα τραγούδια μόλις πριν κάμποσα χρόνια έμαθα πως τα τραγουδούσαν αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι.

Τους λάτρεψα χωρίς να τους γνωρίζω! ....ή, μάλλον, πριν από αυτούς γνώρισα τα έργα τους. που ήταν όντως αξιόλογα από μόνα τους χωρίς επικοινωνιακά εφευρήματα και ... πρόκληση γυμνού.

ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΤΕ;

ΞΕΡΕΤΕ ΝΑ ΜΕΤΡΑΤΕ;

Αγοράσαμε 3,5 κιλά πατάτες, … ας πούμε!

Πώς το διαβάζουμε;

Τρισήμισι , τριάμισο ή τριάμισι;

Το σωστό είναι: τριάμισι.

Τα κιλά είναι τρία και ήμισι ( όχι ήμισυ) και όλο μαζί = τριάμισι.

Επίσης λέμε και γράφουμε:

Τρεισήμισι χιλιάδες, τρεισήμισι τόνους, τεσσερισήμισι ωρών πορεία, πεντέμισι χρονών , στις οχτώμισι κλπ.

Αλλά γράφουμε : ενάμισης χρόνος, μιάμιση ώρα κι όχι: ενάμισις ή μιάμισι.

Το γκιούμι.

Ελαιογραφία σε μουσαμά με σπάτουλα 50 Χ 70 εκατοστά. Αντώνης Γιάγκος, 1985.

ΠΕΙΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΑ

ΠΕΙΤΕ ΤΟ ΣΩΣΤΑ

Πολλές λέξεις τις ακούμε και τις διαβάζουμε λάθος.
Εσείς πώς τις λέτε;

Δείτε ποιο είναι το σωστό:

Παρεξηγώ και όχι παραξηγώ,
Απαθανατίζω και όχι αποθανατίζω.
Απογοητεύω και όχι απαγοητεύω,
Ακατονόμαστος και όχι ακατανόμαστος,
Μεγέθυνση και όχι μεγένθυση,
Τι τέξεται η επιούσα
Και όχι τι τεύξεται η επιούσα,
Απεκδύομαι την ευθύνη και όχι
Απεκδύομαι της ευθύνης,
Περί πολλά τυρβάζει κι όχι
Περί πολλών τυρβάζει.

Η εικόνα που ακολουθεί είναι ελαιογραφία του Αντώνη Γιάγκου.
Είναι από τα πρώτα έργα του και φιλοτεχνήθηκε το 1970

Οι Λεξικτόνοι.

ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ
Σκοτώνουν λέξεις. Εν αγνοία τους , βέβαια!  Κι ακριβώς αυτό είναι το εγκλημά τους: αγνοούν πως είναι εγκληματίες. Αν το γνώριζαν δεν θα ήταν  λεξιφονιάδες , θα ήταν λεξιπλάστες, λογοπαίχτες ή δεξιοτέχνες στη μετωνυμική γραφή και αλληγορία.
Τίποτα , όμως, απ᾽όλα αυτά! Οι άνθρωποι  απλώς ...αγνοούν!
Αγνοούν  ποιο είναι το σημαινόμενο αλλά τους αρέσει το σημαίνον. Τους γοητεύει και τους παρασύρει. Τους διασύρει και τους φαιδροποιεί. Έτσι είναι: η γοητεία έχει θύματα και η ομορφιά έχει το κόστος της.
Ας γίνω , όμως,  σαφέστερος!
Βλέπει κάποιος ή ακούει τη φράση: Εξ απαλών ονύχων!!!!!    ...ε; Ωραία και σπάνια φράση! Μη μου πείτε;
Σκέφτεται, λοιπόν,  ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:
- Χμ, φίνα φράση! Θα τη χρησιμοποιώ κι εγώ και θα κάνω τους συνομιλιτές μου ή τους αναγνώστες μου να τρίβουν τα μάτια τους από θαυμασμό.

Αμ᾽έπος, αμ᾽ έργον!  Με τη πρώτη ευκαιρία το πετάει το ¨μούσμουλο¨ ...ο ΚΑΠΟΙΟΣ:

-...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο εξ απαλών ονύχων!

Χμ,...έχει την εντύπωση πως είπε:  ....το πρόβλημα εξετάστηκε επιδερμικά, επιφανειακά, ...ή ξώπετσα! Δηλαδή τελείως επιπόλαια!

Στην πραγματικότητα όμως είπε: ...το όλο πρόβλημα δεν εξετάστηκε σε βάθος, αλλά...μόνο  εκ γενετής, ... από τότε , δηλαδή,  που τα νύχια ήταν ακόμα απαλά,  .... με άλλα λόγια, από κούνια!
Κι όμως,  όλοι όσους άκουσα μέχρι σήμερα να το λένε ή να το γράφουν, κανένας τους δεν το είπε με τη σημασία αυτή. Όλοι εννοούσαν τη σημασία: επιδερμικά! ...άλλωστε (στην περίπτωση) αυτή η σημασία ταίριαζε! ...όχι, όμως, και η φράση!

Ας βάλουμε , όμως, τα πράγματα στη σωστή θέση, διότι νομίζω σας μπέρδεψα.

Το σημαίνον είναι αυτό που γράφεται ή ακούγεται: Εξ απαλών ονύχων, ας πούμε!
Το σημαινόμενο είναι....η σημασία: Από τότε που τα νύχια ήταν απαλά.

Κάθε σημαίνον έχει ένα σημαινόμενο για κάθε συγκεκριμένη επικοινωνιακή περίπτωση.  Το λέμε αυτό, διότι υπάρχει και η μεταφορά, η παρομοίωση, η συνεκδοχή κι άλλα  σχήματα λόγου που μας επιτρέπουν να εμπλουτίζουμε το λόγο και να τον καθιστούμε ενδιαφέροντα κι εντυπωσιακό αλλά χωρίς να  καταργούμε βίαια  τις σημασίες των λέξεων. Δεν καταργούμε! Μεταμφιέζουμε.

Λέμε, ας πούμε: Έγινε πίτα από το πιοτό!  Στην περίπτωση αυτή δεν καταργούμε τη σημασία της λέξης: ¨πίτα¨, αλλά τη δανειζόμαστε για να χαρακτηρίσουμε εμφατικά μια κατάσταση : τη μέθη.

Στην περίπτωση αυτή  ο ομιλητής δεν αγνοεί τη σημασία της λέξης. Τη γνωρίζει αλλά  συνειδητά  χρησιμοποιεί  τη λέξη (το σημαίνον) με άλλη σημασία, δηλαδή της μέθης ( σημαινόμενο).

Οι ΛΕΞΙΚΤΟΝΟΙ δεν γνωρίζουν!  ...απλώς νομίζουν!
Νομίζουν ότι  ...¨ποιητική αδεία¨  δικαιούνται να λένε ό,τι θέλουν διότι ....αυτοί το ¨κατέχουν το θέμα¨ κι αποκλείεται να κάνουν λάθος!

Έτσι, κάποιος που θέλει να πει πως τα ...νεφελώματα είναι ασταθή,  γράφει: έωλα νεφελώματα!
Αν τα νεφελώματα είναι αστήρικτα, ασταθή, στον αέρα, αιωρούμενα και ευμετάβλητα ...είναι αίολα!
Αν είναι έωλα,... είναι μπαγιάτικα!
Η λέξη μπαγιάτικος είναι τουρκικής προέλευσης. Στα ελληνικά θα μπορούσαμε να χρησιμοποιούμε, σε λόγιες τουλάχιστον εκφράσεις, (γιατί όχι και στην καθημερινότητα)  τη λέξη : έωλος!
Δεν γίνεται, όμως! Διότι απλούστατα η λέξη έπαψε να ισχύει με αυτή τη σημασία. Δεν υπάρχει! Τη σκότωσαν κάποιοι δοκησιφιλολογούντες οιηματίες λεξικτόνοι!

Tags: glossa, lexi, omilia

View Original Article

Blogged with the Flock Browser

Μια από τα ίδια; ...ή μια νέα αρχή...

Ο ΛΑΟΣ αποφάνθηκε.
Έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας στο ....Γεωργάκη!
Χμ,...καλά έκαμε!
Πλήρωσε με περιφρόνηση και απαξίωση την ασυνέπεια , τη διαφθορά ...και το ψέμα.

Τώρα;

Αν ο Γιώργος κάμει πράξη αυτά που υποσχέθηκε,....σίγουρα ανατέλλει μια καινούργια εποχή.

Μια εποχή όπου οι αρχηγοί των κομμάτων και ..υποψήφιοι πρωθυπουργοί δεν χρειάζεται να είναι ρήτορες μπαλκονάτοι, ...φαινομενικά σπουδαίοι, δήθεν χαρισματικοί, ατσίδες που άγουν και φέρουν το λαό και τον γοητεύουν με το ολύμπιο παράστημά τους.

Τίποτα απ᾽όλα αυτά. Θα είναι αρκετό να είναι έντιμοι και ας κάνουν ...ΣΑΡΔΑΜ!!!!